GEN Z TALKS ni LEA BAJASAN

ISA na namang road rage incident ang nangyari kamakailan sa Antipolo. Isang tao ang namatay. Tatlong iba pa ang nasugatan. Dapat ito ay isang matiwasay na araw lang. Sa halip, napalitan ng galit. Ngayon, isang pamilya ang nagdadalamhati. Ang iba ay inaalagaan ang kanilang mga sugat. At ang iba naman katulad ko, ay naiwang nagtatanong ng parehong tanong. Bakit ito patuloy na nangyayari?

Ito ay palaging nagsisimula sa parehong paraan. Nagalit ang isang driver, na baka may pumutol ng linya sa kanila sa kalsada. Marahil ay naramdaman nila ang kawalan ng respeto. Baka nai-stress na sila sa traffic. Pagkatapos ay kumukulo ang galit. Ang mga salita ay nagiging pananakot. Ang mga pananakot ay nagiging karahasan. Minsan, tulad ng nangyari, magtatapos ito sa pagkawala ng buhay.

Nakikita natin ito sa lahat ng oras. Walang tigil na bumusina ang mga tao. Sigaw ng mga driver sa isa’t isa. Ang ilan ay bumababa pa sa kanilang mga sasakyan para makipaglaban. Ang kalsada ay nagiging lugar sa larangan ng digmaan. Pero hindi dapat ganito.

Ang katotohanan, ang road rage ay hindi nakatutulong sa sinoman. Hindi nito pinabibilis ang paggalaw ng trapiko. Hindi nito inaayos ang masamang pagmamaneho. Pinapalala lang nito ang mga bagay. At kapag hinayaan ng mga tao na kontrolin sila ng galit, maaaring maging masyadong malayo ang mga bagay. Katulad ng nangyari sa Antipolo.

Kaya ano ang magagawa natin? Paano natin ito mapipigilan na mangyari muli? Hindi natin makokontrol kung paano kumilos ang iba. Ngunit maaari nating kontrolin ang ating sarili.

Kailangan nating maging mapagpasensya dahil nakai-stress ang mga kalsada at nagkakamali ang mga tao. Sa halip na mag-react nang may galit, huminga nang malalim o makinig ng musika para huminahon. Hayaan ang mga bagay sa halip na gawing labanan ang lahat. Kung may pumutol sa harap, hayaan mo sila. Kung may bumusina, huwag pansinin. Hindi ito personal. Ang masasamang tsuper ay masamang tsuper lamang. Ang paghihiganti ay hindi makakaayos ng anoman. Iwasan ang agresibong pagmamaneho sa pamamagitan ng pagpapanatili ng ligtas na distansya, pagsunod sa mga patakaran, at paggalang sa iba sa kalsada. Kung nakikita mong may nangyayaring road rage, huwag kang makisali. Panatilihin ang iyong distansya at kung kinakailangan, tawagan ang mga awtoridad. Mas mabuti na maging ligtas kaysa malagay sa panganib o masaktan. Lahat tayo ay dapat pinaghahatian ang daan. Walang nagmamay-ari nito. Ang ilang mga driver ay hindi nag-iisip ng mga ginagawa nila, at doon nagsisimula ang problema. Tumatanggi silang magbigay daan. Iniisip nila na ang kanilang oras ay mas mahalaga kaysa iba. Ngunit ang pagdaan sa kalsada ay hindi isang kompetisyon. Walang mananalo kapag sumiklab ang galit.

Ang mga taong hinahayaang kontrolin sila ng galit habang nagmamaneho ay naglalagay sa panganib sa lahat. Ginagawa nilang away ang simpleng hindi pagkakaunawaan. Ginagawa nilang sakuna ang masamang kalooban. At kung minsan, tulad ng nangyari, kumitil sila ng buhay. Walang dahilan para rito. Walang sinoman ang dapat na mamatay dahil lamang hindi makontrol ng ibang tao ang kanilang init ng ulo.

Ang pagmamaneho ay hindi dapat tungkol sa ego. Dapat ito ay tungkol sa pagpunta sa iyong patutunguhan nang ligtas. Ngunit kadalasan, ang pagmamataas ay nagiging sagabal. Kaya naman patuloy na nangyayari ang road rage. Kaya naman nasasaktan ang mga tao. At kaya naman, tulad ng nangyari sa Antipolo, may mga hindi na nakauwi.

Walang gustong maipit sa traffic. Walang gustong makipag-ugnayan sa mga walang ingat na driver. Ngunit walang argumento na nagkakahalaga ng isang buhay. Sa susunod na maramdaman mong tumataas ang iyong galit sa kalsada, tanungin ang iyong sarili ng isang bagay. Worth it ba ito? Dahil kadalasan, ang sagot ay hindi.